Logo Stichting Groene Pedagogiek

Joop Berding

Joop Berding (1954) werkte van 1974 tot 1 oktober 2017 in en rondom onderwijs en opvoeding.

Hij begon zijn loopbaan als onderwijzer in Waddinxveen en Den Haag en vervolgde deze na ruim tien jaar als onderwijs- en welzijnsambtenaar en als gvo-consulent bij de gemeente Den Haag. Daarna maakte hij de overstap naar het Ministerie van VWS waar hij een aantal jaren werkte als beleidsmedewerker Jeugdbeleid.

Na een korte periode op de pabo van de Ichthus Hogeschool te Rotterdam werkte hij vijf jaar als onderwijsbegeleider bij de CED-Groep, eveneens in Rotterdam.

Vanaf 2006 tot zijn vervroegde pensionering werkte Joop als hogeschooldocent, opleidingsmanager en praktijkonderzoeker op Hogeschool Rotterdam.

Hij heeft altijd naast zijn werk gestudeerd: na de aktes MO-A en –B Pedagogiek volgde het doctoraal wijsgerige en historische pedagogiek aan de Universiteit Leiden. In 1999 promoveerde hij aan de Vrije Universiteit op het proefschrift De participatiepedagogiek van John Dewey. Opvoeding, ervaring en curriculum.

Joop heeft als (co)auteur en co(redacteur) 15 boeken op zijn naam alsmede vele artikelen in boeken en tijdschriften. Veel daarvan gaan over de pedagogiek van John Dewey en de pedagogiek van Janusz Korczak. In de afgelopen jaren publiceerde hij ook over Hannah Arendt. Meest recent verschenen van zijn hand: “Ik ben ook een mens.” Opvoeding en onderwijs aan de hand van Korczak, Dewey en Arendt (2016, Culemborg: Phronese) en Aan het werk met Hannah Arendt. Professionals over onderwijs, zorg en sociaal werk (red., 2017, Leusden: ISVW Uitgevers).

Een overzicht van publicaties en andere activiteiten is te vinden op www.joopberding.nl.

Groene pedagogiek

Groene pedagogiek is een interessante en in deze tijd relevante manier van denken over opvoeding, vorming en onderwijs. Het belang van direct contact met en begrip van alles wat ‘natuur’ is in en om ons heen kan niet worden onderschat. We zijn tegenwoordig geneigd in de opvoeding deze ‘hands-on’-ervaringen onder te waarderen. We zouden ze het liefst overslaan en in plaats daarvan kinderen meteen ‘echt’ laten leren. Maar dat laatste kan niet zonder die natuurlijke, emotionele en directe ervaringsbasis. Erop uit dus en erop af!